Polipropilen ve polyester polimerleri dokunmamış kumaşa dönüştürme işlemi, sentetik plastiklerin işlenmesi kadar kötü değildir ancak yine de çok fazla enerji tüketir. Dokunmamış kumaşların üretimi ısı, basınç ve diğer makineleri gerektirir; bunların tümü çevreye organik hammaddeler kadar dost olmayan sera gazları üretir. Bu nedenle bu tür kumaş üreten birçok üretici, petrol bazlı hammaddeler yerine yenilenebilir kaynaklardan elde edilen çevre dostu polimerleri kullanmaya başladı.
Bazı biyolojik olarak parçalanabilen polimerler, doğal olarak oluşan veya petrokimyasal bazlı polisakkaritlere, bitkisel yağlardan elde edilen termoset polimerlere veya foto, okso ve biyolojik parçalanmadan sorumlu katkı maddeleri içeren sentetik polimerlere dayanmaktadır (Farrington ve diğerleri, 2005). Bozunma sırasında, uzun zincirli polimerler, su ve oksijen varlığında mikroorganizmaların etkisiyle daha düşük molekül ağırlıklı oligomerlere hidrolize edilir. Reaksiyon asit veya alkali ilavesi ve sıcaklık ve nemin etkisiyle hızlanır.
Biyolojik olarak parçalanabilen polimerler genellikle gömüldükleri veya kompostlaştırıldıkları toprak tarafından kirlenmezler. Ancak toprağı karbondioksit, metan, su ve humusla kirletebilirler (Farrington ve diğerleri, 2007).
Bu biyolojik olarak parçalanabilen malzemelerden yapılan tarımsal tekstiller çeşitli uygulamalarda kullanılabilir. Toprağı erozyondan korumak, tarladaki nemi ve besin maddelerini tutmak ve yabani ot gelişimini bastırmak için kullanılabilirler. Bu tarımsal tekstillerden bazıları gübre ihtiyacını azaltarak mahsul veriminin artmasına bile yardımcı olabilir.
Tarımsal tekstillerin biyolojik olarak parçalanabilirliği, selüloz içeriğine, kristalliğine ve sıcaklığına bağlıdır. Erozyon kontrolü için kullanılacak en iyi tarımsal tekstiller, yüksek selüloz içeriğine ve düşük kristalliliğe sahip olanlardır. Tarımsal tekstiller biyolojik olarak parçalanabilirlik testinden önce tamamen doymuş olduklarından emin olmak için yaklaşık iki saat suya batırılmalıdır.
Jüt ve kenevir lifleriyle dikilmiş dokunmamış hijyenik paspasların biyolojik olarak parçalanabilirliği test edildi. Sonuçlar, duyusal değerlendirme ve çekme mukavemeti analizine dayalı olarak bu hijyenik matların biyolojik olarak parçalanabilirliğinin tatmin edici olduğunu gösterdi. Biyolojik olarak parçalanabilirliği en yüksek olan hijyenik paspaslar, yüksek oranda kısa lif içerenler oldu. Biyolojik olarak parçalanabilirliği en düşük olan hijyenik paspaslar, en fazla uzun lif konsantrasyonuna sahip olanlardı. Bunun nedeni, uzun liflerin mikrobiyal bozunmaya karşı kısa liflere göre daha belirgin bir dirence sahip olmasıdır.
